Welkom!
Half november werd ik ziek, paar dagen koorts, viel dus wel mee, maar wat niet meeviel, was dat ik overvallen werd door een enorme vermoeidheid die op uitputting leek.
Daar bovenop verloor ik ook nog reuk en smaak,
wat tot op heden niet verbeterd is.
Je snapt wel, dat er van bloggen niets terecht kon komen, als de conditie nulkommanaatje is
en beleefde avonturen ook niet om over naar huis te schrijven of te bloggen zijn.
Mijn eerste hoop en zorg was eigenlijk, dat ik per se voor Kerstmis zó ver opgeknapt zou zijn, dat ik met het OV op reis zou kunnen om Kerstavond bij Jongste Zoon en Vriendin in Ulvenhout te gaan vieren,
waarna ik op Eerste Kerstdag,
op de terugweg naar huis,
in Nunspeet uit zou stappen
voor het Kerstfeest bij Dochter en haar gezin.
Tweede Kerstdag weer door naar Dokkum.
Dat is allemaal gelukt en wat hebben we met zijn allen
en van elkaar genoten.
Eenmaal terug in de Kottitch had ik wel een dag of vijf nodig om weer op verhaal te komen,
maar ook dat is goed gekomen.
Jaarwisseling fijn op mezelf gevierd,
met een paar,
geen puf om dit jaar zelf te bakken,
gekochte goudgeldkostende appelflappen.
8 Stuks voor €15,- en dat was ook nog een aanbieding!
Nou ja, ik kon het doen, die weelde heb ik dan ook nog.
***
Dankbaar ben ik,
voor een jaar waarin ik weer veel goeds, liefs en moois heb mogen beleven.
Waarin ernstige gezondheidsproblemen mij en mijn gezin bespaard zijn gebleven,
hoewel rond de Jaarwisseling toch nieuwe zorgen zich aandienden in gezin en verdere familie.
Gelukkig zijn daar deskundige artsen
met hun kennis en kunde voor,
waar niet het hele land voor doorgereisd hoeft te worden, vooralsnog.
Dus daar past ook dankbaarheid.
Hoop doet leven
en
Moed verloren, al verloren.
Ik houd mijn kaarsje maar brandend.
***
Inmiddels is mijn conditie een stuk beter,
dus ben ik gisteren voor het eerst in maanden op de fiets gestapt,
voor een hoognodig ritje naar de molen in Burdaard voor broodmeel.
Het was een schitterende dag, ik ging over het fietspad langs de Ee,
en kwam welgeteld één man met twee honden tegen.
Daar knapt een mens van op,
van die rust, die weidsheid, die schoonheid,
de vogels op het land, het water en in de lucht.
Hier en daar schapen in de wei.
En dan ook nog weer vijf kilo Terpenmix in de fietstas mee terug voor mijn dagelijks brood.
Ik werd er gewoon gelukkig van.
En dankbaar.
***
Vanavond komen Zoon met de Gouden Handjes en zijn Vriendin met
Poppedijn, Heerlijk Ventje en Wonderwijffie bij mij eten.
Dan zitten we weer ouderwets gezellig met zes mensen aan tafel.
Een tafel vol, daar houd ik van.
Heb ik altijd gehad en van gehouden.
Als moeder en nu ook als oma.
Vanmorgen drie broden gebakken voor bij de maaltijdsoep van geroosterde tomaten, paprika, ui, wortel en knoflook, die ik nu aan het maken ben.
Is TROUWens een oud recept uit mijn elke dag TROUW bezorgde krant.
Vinden ze allemaal heerlijk.
Toe is er oma's pudding, een chocolade- en een custardpudding,
ook vanmorgen in alle vroegte gekookt.
Mèt slagroom.
Dat lijkt me wel Voldoende en Voedzaam te zijn.
Vers zelf klaargemaakt.
Voordelig ook nog,
want we eten met zijn zessen voor in totaal niet meer dan
tien euro.
*
En het allerfijnste is voor mij,
dat ik die vijf lievelingen weer bij me aan tafel kan hebben.
In dankbaarheid,
gezelligheid
en
gezondheid.
***
Een fijne dag
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
.jpg)
.jpg)
.jpg)