Onderweg

 Welkom!

Drie maanden was ik van het blog-touch-pad af;

noodgedwongen, want mijn ouwe trouwe laptop 

gaf er zoetjesaan de brui aan /was een langzame dood aan het sterven.

Zodoende liet ik mij door jongste zoon en schoondochter informeren over en assisteren bij de aanschaf van een chromebook.

 Het zal niet verbazen, dat dat wat mij betreft 

 in nogal digibiel-senioren-traag-tempo ging.

Het wegwijs worden duurde ook even, is nog lang niet klaar,

maar vandaag kan ik mijn eerste bericht plaatsen.

***

Op mijn vaste fietstoer langs de Ee ontmoette ik een wandelaar

met een bijzondere missie

We hadden een heel leuk gesprek,

hij vertelde honderduit 

en ik kreeg antwoord op al mijn vragen.

Mentale gezondheid heeft mijn grote belangstelling 

en betrokkenheid door ervaring(en).

Zomaar op een stralende zondag

op een fietspad langs de Ee daarvan en daarin het een en ander te kunnen delen, 

noem ik bijzonder.

Inspirerend, zo'n jonge vent met zó'n missie!

Uiteindelijk wandelde hij verder 

richting Burdaard -  Bartlehiem - Franeker

en fietste ik terug naar de Kottitch in Dokkum.

***

Dit was een eerste probeersel om een bericht met foto's

te plaatsen

en 

om ook te laten weten, dat ik er nog ben...

wéér ben...

Gezond en wel, vief en actief.

Nu nog maar goed verder oefenen en studeren

op dit chromebook.

En ik zeg maar zoals altijd:

Bedankt voor je bezoek

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

De rozen zullen bloeien.....

 

***

Jeanneke

*

Na een heerlijke week vakantie in Tsjechië, 
waarin alles mooi, fijn, goed en lekker was,
van het weer tot het eten 

en van de reis tot het hotel en het reisgezelschap,
en Praag niet te vergeten,
kwam ik zaterdagavond om kwart voor elf 

weer veilig, vlot en voldaan thuis, waar mijn dochter mij opwachtte.

Dat was een feestelijke thuiskomst,

met ook nog het Pinksterweekend voor de deur.

En Pinksteren.... Tweede Pinksterdag in Friesland....

 betekent:

Fietselfstedentocht! 

Met doorkomst in Dokkum.
Het was prachtig weer,
met veel, heel veel vrolijke, enthousiaste mensen 
op de been en op de fiets.

Het was weer één groot feest
en daar maakte mijn  
o-zohandigmetdesmartphone-dochter
dit korte filmpje van.

Frieser kan het niet
en 
(Oud-)Hollandscher ook niet, met dat draaiorgel erbij.

Heerlijk.

***

En nóg eentje,

met meer soorten fietsen en fietsers

***

Lieve groet vanuit de Kottitch

en 

graag 

tot ziens!

Jeanneke

*

Mijn zelf-beloofde rozentuin

 De Caramella rozen

 in mijn geveltuin zijn prachtig opgeschoten

 en 

zitten vol knoppen

die volgende week misschien wel open zullen barsten,

om

daarmee Huize Zondagssteek 

haar nieuwe naam te geven:

Caramella Kottitch.

***

Op de foto zie je die kleine witte brokjes op de aarde.

Dat zijn kleingesneden knoflooktenen,

waarmee ik de kakkende katten uit de buurt

uit mijn rozentuin hoop te weren.

***

Nadat de asbest schutting verwijderd en afgevoerd was,

 en Boom-Bos-Groen-Zoon met Zaag en Spade 

in de achtertuin

in de weer is geweest / tekeer is gegaan,

is mijn Hofje twee keer zo groen, open en zonnig geworden.

Het is nog niet klaar, maar al wel af.

En ik heb nu een droogmolen voor mijn was.

Er is weinig waar mijn huisvrouwenhart sneller van gaat kloppen

( geen ritmestoornissen!)

dan van in wind en zon wapperende was aan de lijn,

nu dus aan de droogmolen. 

Weg met die ene lange lijn, die om de paar jaar brak.

En ook die fijne droogtoren, die al te makkelijk omkieperde

 bij meer dan windkracht twee,

de klamme lappen in de aarde en de planten.....

Die is met zomerverlof 

- weggezet op zolder - 

tot hij van de winter 

in de binnendienst zijn nut weer kan bewijzen.

***

Ik ga er even tussenuit,

pak de bus naar Tsjechië, 

het Reuzengebergte, Praag....

Het kan weer, ik kan weer, 

na drie jaren waarin veel gebeurd is

 en (ik) niet veel kon.

Heerlijk!

***

Wie weet, 

bloeien de rozen, 

als ik terugkom

***

Jeanneke

*

Lammetjes

Na een paar drukke, af en toe enerverende, weken

 liep ik vanavond na het eten 

weer eens een rondje Aalsum.

En kijk nou toch eens, 

waar ik midden in Aalsum op getrakteerd werd:

***

De eerste lammetjes die ik dit jaar zie.

Ik werd er op slag blij van,

kwam met een fris, uitgewaaid hoofd 

en opgewekt gemoed

weer thuis in De Kottitch.

Nu nog even een bakkie T

en dan op tijd de koffer in.

***

Een fijne avond

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Pannenkoekendag

Vandaag was ik van 12 tot 2 te gast op de school van 

Wonderwijffie 

en

 Heerlijk Ventje

om met andere opa's en oma's - pakes en beppes 

te genieten van pannenkoeken,

 die door leerlingen en leerkrachten in vele stapels

 gebakken waren en 

geserveerd werden op gezellig gedekte tafels.

Voor koffie, thee en melk was ook gezorgd.

***

 Na de pannenkoeken konden we spelletjes spelen tot de school uitging om 14:00 uur.

Wat een feest!

Ik heb ontzettend genoten van mijn

 'kleine' Lievelingen, die zo heerlijk dichtbij wonen,

dat ik hen altijd makkelijk op de fiets kan bereiken

en volgen.

Wat ik ook erg leuk vond,

was dat ik zo andere grootouders heb ontmoet, vriendjes en vriendinnetjes van mijn 'grut', 

met hen samen aan tafel kon eten, praten

en een spelletje doen.

Zó anders dan 50 - 60 jaar geleden,

in mijn tijd.....

***

Jeanneke

*

 

GEZIEN...

...in Aalsum,
op mijn wandelrondje

Of het ook GEHOORD wordt...?

***

Jeanneke

*

Zoon met Zaag

 Het was een knappe kluif, 

het weghalen en afvoeren van de asbest golfplaten,

maar Oudste Zoon met Grotekerelskracht 

wist er wel raad mee

en

uiteindelijk konden we de hele asbestzwik op 4 maart,

 met gemeentepermissie en volgens de regels verpakt,

in de milieustraat inleveren.

Pffffft....

Toen pas was mijn hart echt gerust.

***

Daarna was het omzagen en uitgraven van de, 

net zo oud als mevrouw Zondagssteek,

vlierstruik aan de beurt.

Daar had Oudste Zoon zijn Zaag voor meegebracht,

waarmee hij de stam en uitlopers van de vlier in minder dan geen tijd door- en afzaagde. 

Toen moest de stronk, de stobbe, er nog uit.

Dat kostte meer tijd en moeite,

maar ook dat kwam uiteindelijk dik voor mekaar.

***

Het resultaat is:

opgeruimd, maar nog niet netjes.

Nu kunnen we een ontwerp en plan van aanpak gaan maken;

daar heeft ZaagZoon ook goed kijk op,

wat een enorme hulp is

 en veel gedeeld plezier betekent.

***

De vergane houten bloembakken werden ook afgevoerd 

naar de stort, evenals de doorgeroeste rozenbogen met de daartegenop groeiende kornoeljes.

Wat een kaalslag!

Maar wat een ruimte!

***

Als dank voor alle hulp

bakte ik voor Zoon ook een paar broden

om mee te nemen naar huis.

Lekkerder brood kan hij niet krijgen, zegt hij,

en het is jammer dat hij zo ver weg woont,

anders kon ik mooi, om iets voor hem terug te doen,

vaker aan de bak.

Maar goed,

zo is het ook lekker geregeld.

***

Een gezellige zondag gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Het Woei Woest

...uit het noorden, buiten Dokkum, op de vlakte, tijdens mijn zesde!

Rondje Aalsum van de hopelijk vele dit jaar.

Om 9 uur trok ik de deur van De Kottitch achter me dicht,

om er na vijf kwartier weer fijn thuis te komen.

Op de heenweg liep ik tegen de wind in tot Aalsum;

nog binnen de bebouwde kom, dat scheelde een stuk, 

dus dat liep vlotjes.

Eenmaal door Aalsum heen, buiten op de landweg,

woei het werkelijk woest, waardoor het ijzig koud aanvoelde.

Maar het was wel lekker uitwaaien.

Alle ruis en muizenissen uit het hoofd en van het hart!

Het laatste en langste laatste stuk werd ik met windkracht 5,

en dat is stevig op de vlakte,

terug naar Dokkum geduwd.

Het was weer heerlijk.

***

Ik heb een begin gemaakt met het opknappen van mijn achtertuintje, want de houten bloembakken met trellissen

zijn na dik elf jaar gans verrot en vallen van ellende uit elkaar. Die gaan weg.

***

Toen ik hier kwam wonen, op 2 januari 2010,

zag mijn achter'tuin' er zó uit:

De schutting aan de rechterkant bestaat uit asbest golfplaten,

waar ik rietmatten tegenaan had gehangen met S - haken,

om niet in dat asbest te hoeven boren.

Maar nu, na dertien jaren en ettelijke woest waaiende westenwinden, is het voorste gedeelte van dat zootje asbestplaten steeds verder mijn kant op doorgebogen,

door totaal verrotte bevestigingspalen en latten,

dus vóór die platwaaien en tegen mijn regenton liggen,

wil ik die er ook uit hebben.

Geeft nog een hoop gedoe, 

voor dat bij de stort (milieustraat)

ingeleverd kan worden...

De ik weet niet hoe oude vlierstruik met 

inmiddels vuistdikke takken/stammen, die tussen de schuttingen bleek te staan,

wordt gedecimeerd of helemaal weggehaald.

Daar begin ik vanmiddag mee;

eerst maar eens de bovenste takkenbende met de snoei- en takkenschaar te lijf gaan.

Wat een troep.

Het kan alleen maar opknappen!

Ja toch?

***

Bos - Boom - Bodem - Zoon gaat me met het groene werk helpen.

Van de zomer zal het er heel anders uitzien!

Zit ik prinsheerlijk onder mijn parasol 

van mijn planten en pensioen te genieten.

***

Een gezellig, goed weekend gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

3 x L = H

Alle

 Liefs

Leuks

en

Lekkers

hebben mijn afgelopen week 

Heerlijk

gemaakt.

Het begon op mijn verjaardag,

 met

bezoek,

veel lieve en leuke post, 

telefoon

 en 

andere feestelijke berichten 

via de diverse communicatiekanalen.

*

Het was ook een grote verrassing,

om op mijn (Valentijns)verjaardag 

een anonieme, mooie, lieve kaart 

op de mat van De Kottitch te vinden.....

Omdat ik de afzender niet persoonlijk kan bedanken,

ook géén idéé heb wie dat wel mag zijn,

doe ik het hier maar even:

Dank je wel! 

***

En toen werd het zaterdag 18 februari,

Wok-feest met de Lievelingen.

Het was jammer dat Oudste Zoon vanwege grieperigheid

niet kon komen, maar dat halen wij later een keertje samen in

en 

dan wordt het niet 'van de restjes'!

Het werd weer een avond om nooit te vergeten.

Vijf drie jaar oudere en grotere kleinkinderen, 

die blij waren elkaar weer te zien en

als magneten naar elkaar toe trokken, 

om de hele avond met elkaar op te trekken, 

eten te kiezen, te kletsen, lachen en genieten.

Zo was het ook voor mijn grote Lievelingen.

Dat is al een groot cadeau op zich,

die band en betrokkenheid te zien en te voelen.

De avond was 

Lief, Leuk en Lekker = Heerlijk.

Daar word ik gewoon gelukkig van.

***

 Jongste Zoon en Vriendin waren blijven slapen, 

want Ulvenhout is toch net even te ver weg,

 om na het Wok-feest

 nog terug naar huis te karren.

Dus hadden wij gisteren gezellig ontbijt met ons 3tjes,

waarna zij opstapten/instapten

en 

ik ook ging stappen:

Rondje Aalsum.

Nummer drie.

Het ging zó Lekker, 

het was zó Leuk, 

in de omgeving die mij zó Lief is:

Heerlijk.

Vandaag was ik niet te stuite(re)n:

ik ging er weer op uit voor een Rondje Aalsum.

Het stormde behoorlijk

 en eenmaal buiten Dokkum, op de vlakte, 

trok de wind hevig aan me, van mijn tenen tot mijn kruin, 

maar ik hield stand 

en liep/stapte/trapte anderhalf uur dapper door,

om volkomen uitgewaaid en opgefrist 

mijn Heerlijk Hofje in te lopen, 

waar de was driftig aan lijn en rek hing te 

droogklapwapperen.

En het allermooiste:

zónder een centje pijn in rug-bil-been.

Ik wrijf dat rug-bil-been gebied nog steeds 

iedere ochtend in 

met die (voor mij) 

heilzame Aconit Schmerzöl.

***

Zo, dan is het nu weer tijd voor een bakkie. 

Bedankt voor je bezoek en het (mee)lezen,

ook voor de reacties altijd,

 hier en in de mail of post,

waar ik van geniet en die mij goed doen.

Een gezellige dag verder gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Geluk(t)!

Na eenentwintig maanden, sinds mei 2021,

is het mij vanmorgen weer gegeven en gelukt een 

Rondje Aalsum te lopen.

Ik kan mijn geluk niet op 

en 

niets geeft mij nu even méér voldoening,

dan die bijna anderhalf uur buiten te kunnen lopen genieten

met mijn nieuwe wandelstappers aan.

Ik ga kijken en proberen, of  drie maal in de week een

Rondje Aalsum lopen haalbaar is.

***

Mijn startenmetbloedverdunners - avontuur

 heeft drie weken geduurd,

eer ik een middel kreeg, dat oud en

 ( ook door mij eerder al ) beproefd was.

Het leek wel kwartetten met bloedverdunners.

Eerst drie moderne soorten, 

waarvan je maar één-, hooguit twee

 tabletten of capsules per dag hoeft te slikken 

en nooit voor controle - prikken 

 naar de Trombosedienst hoeft.

Die moderne middelen hadden  'fancy' namen

 als waren het acrobatische acts, 

of 

sprongen in het kunstrijden op de schaats,

maar met bijwerkingen, die voor mij allerminst 

'fancy' waren.

Xarelto:

Niet te pruimen voor mij.

Gillendgekmakende toename tinnitus.

Toen kwam

Lixiana:

Zelfde laken een pak.

Daarna mocht ik overgaan op

Pradaxa:

Dat was helemaal verschrikkelijk.

Maag en darmen binnen vierentwintig uur totaal ontregeld,

met hevige darmkrampen er ook nog eens bij;

iets waar ik dus helemaal niet blij mee was, gezien mijn darmkankerverleden.

Uiteindelijk, na drie weken 

bloedstollende bloedverdunners-ellende,

werd teruggegrepen op Sintrom,

dat ik vroeger ook al eens had moeten gebruiken;

voor een trombosebeen na de geboorte van Jongste Zoon in 1988

en na die 

darmkankeroperatie met de hartritmestoornissen-complicatie in 2010.

Sintrom bevalt mij goed,

maar daar zit meteen wel aan vast, 

dat ik vastzit aan regelmatige prik-controle bij de Trombosedienst.

Het zij zo.

Daar kan ik goed mee leven.

*

Op de penning als ik ben,

vind ik ook het kostenplaatje belangrijk.

Het moet allemaal maar betaald en/of vergoed worden,

door ons (premie en eigen risico) aan/en de Zorgverzekering

De moderne middelen kosten gemiddeld tussen de 

€ 700,-  en  € 820,-

per jaar.

Sintrom komt op tussen de 

€ 6,50 en € 100,- per jaar,

los van kosten voor de Trombosedienst.

***

Genoeg gerekend, geteld en verteld nu.

Alles loopt sinds vandaag goed.

En ik ook!

Mijn 68e verjaardag komt met rasse schreden naderbij:

14 Februari.

Feest,

dat ik zaterdag de 18e met alle kinderen en kleinkinderen hoop te vieren

bij de Wok Chinees, net als drie jaar geleden, 

even vóór het leven voor lange tijd

pandemisch bepaald, beperkt 

en 

lamgelegd werd.

***

Een mooie dag verder gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*