Welkom!
~~~~~
Welcome!
Before I start I'd like to say sorry for not giving an English translation today.
After a 70+ kilometers' bike ride I am kind of exhausted, as you might understand :>)
Please use the Google translator, would you?
~~~~~
Om half elf vanmorgen vertrok ik met jongste zoon Zondagssteek voor een fietstocht richting Dokkumer Nieuwezijlen.
Fototoestel en flessen water in de fietstas, 'de banden vol met wind' (Daniël Lohues),
wie deed ons wat?
Bij Oostrum passeerden we de oude steenfabriek
waarna we onze eerste slok water namen onder de rook van Engwierum
met dit uitzicht:
Nu was het nog maar een klein eindje naar Dokkumer Nieuwezijlen, waar we op een terras aan het water neerstreken om iets te drinken, voordat we over de sluis
zouden rijden, om daar aan het water een tijdje te genieten.
***
We hadden het zó naar onze zin en wilden nog helemaal niet terug naar Dokkum rijden,
dus toen vatten we het stoute plan op, om een 'rondje Lauwersmeer' te doen.
Zet je schrap, hier komen de foto's van al het moois dat we onderweg tegenkwamen:
(klik)
(klik)
Zoutkamp:
De vissershaven, waar de Groningse vlag wappert.
***
Op naar Lauwersoog,
waar we deze stoere meneer de Schotse hooglander onderweg voorbij kwamen.
Nadat de brug weer omlaag was, hebben we 'op' Lauwersoog bij restaurant Zeezicht
kibbeling gegeten en een flinke koele plens gedronken.
Met schitterend uitzicht op de Waddenzee.
Toen de kuiten er weer tegenaan konden, zijn we aan de kant van de Waddenzee,
onder aan de dijk naar Paesens gefietst,
waar we, weer over de dijk, aan de landkant verder gingen,
fietsend langs en tussen de echte Friese dijkschapen,
je weet wel, waarvan de linker en de rechter pootjes ongelijk (zouden) zijn....
***
Na Paesens zijn we via Oosternijkerk en Niawier,
waar strobalen geperst en opgeladen werden,
weer op Dokkum aan gegeaan,
om bij Aalsum af te slaan,
de Catharinakerk te passeren
en niet veel later, om half vijf, dus zes uur na vertrek,
de achterdeur
open,
de schoenen uit,
de flessen vol koud water,
ons aan een grote ijsco tegoed
en de voordeur open
te doen....
voor vriendin Anneke, die met
een bloemetje uit haar tuin precies op dat moment
voor een gezellig verrassingsbezoekje
zorgde.
Na dik zeventig kilometer fietsen, iets wat ik van mijn leven nog niet op één dag had gepresteerd,
was het heerlijk om zonverbrand, moe, maar domweg gelukkig en met een trots en voldaan gevoel in mijn tuinstoel, met de voeten omhoog op tafel neer te zijgen.
***
Wat ik morgen ga doen?
Geen idee.
Of toch misschien weer een toertje:>)?
Wel weet ik, dat ik nu buiten ga zitten,
tot ik rijp voor mijn bedje in een hopelijk afgekoelde slaapkamer ben.
Geniet van deze zeldzaam mooie zomeravond!
Groetjes!
*
