zondag 24 januari 2021

Thuis, maar dan anders

 Nadat ik dinsdag 12 januari naar Nunspeet was gegaan om bij mijn dochter en gezin te herstellen, ging het alleen maar bergafwaarts met me.

De pijn, vooral in borst, schouder en heup werd niet te harden, zodat mijn dochter zaterdagmorgen besloot de weekendarts in het St. Jansdal ziekenhuis in Harderwijk te bellen.
Kon ik een half uur later terecht.
Prima geholpen, bevraagd en onderzocht, maar röntgenfoto's om breuken bevestigd te krijgen, konden op dat moment niet gemaakt worden wegens corona drukte daar.
Maandagmorgen zou ik direct door kunnen voor foto's, dus met die afspraak en een dosis uitermate sterke pijnstillers terug naar 'huis' in Nunspeet.

Om een lang(er) verhaal kort te maken:
diezelfde zaterdag belandde ik om 19:00 uur per ambulance op de spoedeisende hulp van het St. Jansdal.

Röntgenfoto's toonden vijf gebroken ribben, waarvan twee met dubbele breuken.
En, naast diverse andere kneuzingen, een ernstige kneuzing van het schaambeen, die de snertpijn in mijn heup en lies verklaarde.

Ik werd opgenomen.

Morfine verlichtte de pijn grotendeels en ik wist mij in de beste handen.
Cardioloog, fysiotherapeut en neuroloog hebben zich ook om mij bekommerd.

Ik was en ben onder de indruk van zóveel kennis, kunde en liefde in zorg en behandeling.
Op elk gebied.
Van eten en aandacht tot aanpak en begrip.
Duidelijke uitleg en luisterend oor.

En dankbaar.
Vooral dat ik er nog bén....

***


Woensdag 20 januari mocht ik 's avonds met ontslag.

In Nunspeet hadden Schattebout en Hartendief de kamer en het bed versierd


Zó lief....
Ik janken, natuurlijk



Een beter revalidatieoord kan ik mij niet wensen.

***


Zo, en nu weer plat, lang genoeg rechtop gezeten.

Een mooie zondag gewenst,
liefs
en 
graag tot ziens!


Jeanneke

*



zondag 10 januari 2021

Thuis

Welkom in mijn Kreukelzone!

Na een slechte nacht zal ik eens kijken, wat deze dag mij gaat brengen.

In ieder geval kan ik de zinnen verzetten met een prachtig boek, 
dat ik mezelf cadeau heb gedaan,
dat veel herinneringen aan een bijzondere tijd 
met ook  bijzondere ontmoetingen
bij mij op zal roepen.


***


Een paar dagen geleden vroeg Sue 
"Where have you lived?"

Nu lijkt het mij leuk, om hier aan jullie te vragen:
"Waar hebben jullie gewoond?"

Ben je vaak verhuisd, misschien wel geëmigreerd, 
of woon je nog in je geboortehuis?

Ik zal zelf beginnen met een boekje open te doen
 over mijn thuis-en-verhuis geschiedenis:

 1955 geboren in Musselkanaal 
en kort daarna verhuisd naar
 1955 - 1958              Amersfoort
 1958 - 1964             Gorinchem 
1964 - 1974              Groningen
            1974 - 1975            Oslo (Noorwegen)
                                                 1975 - 1979              Groningen, 2 adressen                                        
        1979 - 1991   Den Haag, 3 adressen
1991 - 1994          Waddinxveen
1994 - 1997                Lioessens 
1997 - 1998    Gasselternijveen
1998 - 2006                     Anjum
               2006 - heden   in Dokkum, 2 adressen.

Het staat allemaal een beetje schevig onder elkaar.
Maar ach, past wel goed bij de Kottitch Kreukelzone.

***


Een mooie zondag gewenst
en
graag tot ziens!


Jeanneke

*

zaterdag 9 januari 2021

Meer dan gladjes....

Vanmorgen vroeg op een onbenullig tweetal beijzelde straatklinkers 
met de fiets onderuit gegaan.
Een vreselijke smak gemaakt.

Vanmiddag vijf-en-vijftig minuten in de wacht gehangen 
op de lijn van de dokterswacht,
want alle triagisten (....) waren bezet.
Viel ook niet mee, dat wachten.

Maar goed;
een half uur later kon ik al komen
en
onderzoek leerde, dat mijn gehele linker lichaamshelft gekneusd is,
de ribben en heup zwaar.

Dat is te voelen.

Goddank niets gebroken en ook geen bloederige taferelen.

*

Herstel gaat weken duren, dus ik houd me Koest in de Kottitch.

Beetje kalm aan blijven bewegen om verstijving te voorkomen.

*

Dochter en schoonzoon in Nunspeet hebben aangeboden mij op te halen 
om bij hen, liefdevol verzorgd, gezellig te herstellen.
Schattebout en Hartendief zouden dat ook prachtig vinden.

*

Ik wil dit weekend even aanzien, hoe het zich ontwikkelt, 
maar de kans bestaat, dat ik mij een poosje op de Veluwe
 in familie revalidatie/quarantaineoord terugtrek. 

Pijnstillers, laptop en boeken mee!

En mocht ik toch thuis blijven, 
heb ik dat gewoon allemaal fijn bij de hand.

***

Wees voorzichtig.

Blijf overeind alsjeblieft allemaal.

Een goed weekend gewenst
en
graag tot ziens!


Jeanneke

*




maandag 4 januari 2021

Gladjes geregeld!

Welkom! 


Vanmorgen al heel vroeg mijn rondje Aalsum gaan lopen
 en 
meteen daarna Monuta gebeld om het verzekerd bedrag voor mijn uitvaart
te verhogen.

En dat ging zó ontzettend gladjes!

Nu kan ik, als mijn tijd gekomen is, met een gerust hart 
gehoor ( half doof en met tinnitus, haha ) geven 
aan de oproep 'van Boven'....

En hoeven mijn kinderen zich ook geen zorgen te maken over
de kosten van het uitgeleide.

***


Zo, dan ga ik nu gebak kopen ( géén cake :>) )
om het te vieren.
Ik hecht er waarde aan om het leven te vieren;
sinds augustus 2010 helemáál
en 
nu
(ver)zeker(d)!

***


Een mooie dag gewenst
en
graag tot ziens!


Jeanneke

*



zaterdag 2 januari 2021

Elf jaar

Welkom!

Vandaag is het elf jaar geleden, dat ik verhuisde naar waar ik nu
thuis ben en me o, zo thuis voel.
Heerlijk huis.
Huize Zondagssteek.
De Kottitch.


*

Dat ging nog niet vanzelf, die verhuizing.

Wel gladjes....
Want het begon te sneeuwen, toen de hulptroepen net arriveerden vanuit Nunspeet en Wormerveer, en het werd alleen maar witter en gladder.






Afijn, na een aantal glibber-en-glij-verhuisritten konden we aan de lunch, 
waarvoor ik een schotel met lekkers bij de slager had besteld, 
die ik om 12:00 uur op zou halen.

Dat ging ik lopend doen, want fietsen was al geen optie meer en met de auto kon je niet dichter bij de slagerij parkeren, dan bij mij voor de deur :>)

Ging allemaal goed, tot ik met de schotel in mijn handen de verhoogde stoep bij mijn voordeur wilde bestijgen.
De aangestampte sneeuw  op die stoep was ijzig en spekglad geworden,
waardoor ik een uitglijer maakte, die de schotel bijna bij de buurvrouw op de stoep deed belanden en ik, ik lag gebutst en beduusd gevloerd op het trottoir.

Fijne entree...

*

De dag verliep verder ook heel gladjes;
zó gladjes, dat de hulptroepen om half vier inderhaast besloten de terugreis maar te aanvaarden, want het zag er naar uit, dat ze anders Nunspeet of Wormeerveer niet meer zouden kunnen halen.

En dat bleek een goed besluit.

Van hen, voor hen, maar ook voor mij en van mijn verhuisdag.

*

Vandaag, elf jaar later, is het een stralende dag, heerlijk koud en in de verste verte geen sneeuwvlok te bekennen.

***


Vandaag las ik in de krant, wat er aan wetten en regels verandert in 2021.








***

Het is zo, dat ik in 2010 aan darmkanker ben behandeld
en 
dat ik mij nu dus gelukkig kan prijzen al bijna elf jaar jaar kankervrij te zijn.

***


Toen ik mijn uitvaartverzekering een paar jaar geleden wilde verhogen, zodat mijn kinderen na mijn overlijden zeker niet voor financiële verrassingen zouden komen te staan, werd mij verteld, dat dat niet mogelijk was, vanwege mijn kankerverleden.

Fijne boel.

Dus ik ben toen maar begonnen af en toe wat in een oude sok onder mijn 7-zones matras te stoppen.

Maandag de verzekeringsman maar eens bellen, 
om die zaak nu
 en 
mijn leven straks 
 goed af te kunnen sluiten.

***


Goed, dat was het nieuws op deze tweede dag van het nieuwe jaar.

Goed nieuws.

Mooi.

Niets meer te wensen.

*
Alleen nog dit:

een fijne dag verder
en
graag tot ziens!


Jeanneke

*



vrijdag 1 januari 2021

Doorlopen

Als iets mij in het afgelopen jaar
op de been heeft gehouden, 
zijn het wel mijn dagelijkse stevig-de-pas-erin-wandelingen,
waarmee ik, naast ruimte en rust in hoofd en hart,
ook het doel van 1000 kilometer in een jaar
hoopte te bereiken.

In 2017 sloot ik me aan bij 

Mijn fysieke gezondheid was (nog) kwetsbaar
en
Jongste Zoon verliet het Zondagssteek nest, 
om neer te strijken in Brabant waar hij een baan en woonruimte had gekregen.

Ik wilde de leegte in huis niet ontlopen, 
maar het alleen-leven mocht ook niet met mij op de loop gaan.

Al kon ik toen slechts anderhalve kilometer achter elkaar lopen,
ik trok de stoute schoenen aan en begon met elke dag een klein rondje door Dokkum.
En dat deed en liep goed.

Zó goed, dat ik nu, na vier jaar, in 2020, 
mijn doel van 1000 kilometer wandelen in een jaar 
niet alleen bereikt, maar ruimschoots overschreden heb,
met 
1514 kilometer 
op de teller.

Bovendien heeft het mij de gehoopte, 
weldadige ruimte en rust op alle fronten gebracht.

Plus een niet weg te cijferen (gevoel van) fysiek en geestelijk welzijn.

***


Vandaag is de aftrap voor mijn vijfde jaar wandelen.
Wie had dat nou toch ooit kunnen denken?

Ik hoop mijn wandelschoenen weer (of géén weer) 
met minstens 1000 kilometer  
af te kunnen trappen.



In gezondheid.

Genietend van al het goede in mijn leven
en 
omgeving.

Vanmorgen op mijn eerste wandelrondje van 2021:

IJs op de sloten...


...en een regenboog!









***


Van harte wens ik ieder die hier leest
een 
Goed 2021!

***


Jeanneke

*