zaterdag 30 oktober 2021

Het regent, het zegent.....

 Welkom!

We hebben dit jaar niet te klagen gehad over gebrek aan hemelwater
en 
dat is heel zachtjes uitgedrukt.

De stortbuien zetten mijn Heerlijk Kottitch Hofje,
dat in de natte praktijk de regenput van mijn buren aan beide kanten (b)lijkt,
enkeldiep blank.

Ach, uiteindelijk trok dat hemel(s)water binnen een paar uur wel weer weg, 
de grond in.

En, wat een zegen,
 in huis hield ik het droog, van mijn enkels tot mijn kruin,
van de kelder tot de zolder.


***


Nu had ik het al een paar jaar in mijn hoofd, om een regenton aan te schaffen,
maar voor zo'n kolossaal geval van 200 of meer liter heb ik geen plaats.
Tot ik erachter kwam, dat er ook kleinere tonnen te krijgen zijn.
Dus toog ik voor een 100 liter ton naar de Wel(-goeie/beste-)koop.

Meneer Welverkoper kwam hem na sluitingstijd bezorgen en aansluiten, 
want ja, op de fiets is dat ding niet thuis te krijgen
en nee, ik had geen zin in hemelwaterafvoer- en aansluitwerk.

De beste man had zijn best gedaan, maar het stuk uit de regenpijp 
een scheetje beef gezaagd, dus het liep niet echt helemaal lekker
vlot uit de regenpijp in de ton.

Niet voor één gat te vangen, bedacht ik, dat ik een grote pot-openingen-trechter 
in mijn keukenkastje had liggen.
Die paste precies in de regenpijp en onder het overloopstuk van de pijp naar de ton.



Aardig opgelost, dacht ik.

Mocht ik die trechter nog eens nodig hebben als ik weer jam ga maken,
kan ik hem er zó tussenuit wippen en in de potten hangen.
Wel eerst even afwassen natuurlijk.

***


Nu spoel ik de kleine boodschappen in de wc met regenwater door.

Ik maak er, 
vanmorgen nog vijf liter,
allesreiniger en wasmiddel mee.

Ook is het prima ramenwaswater
en 
dorstlesser voor mijn planten.

Het scheelt hectoliters drinkwater.

Dat vind ik 
goed - beter - best.

***



Dank voor de hartelijke reacties;
fijn om te lezen en om terug te wezen, 
hier op mijn blog.

Een goed,
 uurtje langer, 
weekend gewenst
en
graag tot ziens!

Jeanneke

*










woensdag 27 oktober 2021

Zo lopen de gootjes als het regent...

Na meer dan vier maanden hoop ik eindelijk de blog-draad weer op te pakken.

Het was lang, de tijd van wachten en afzien.
Wat bloggen betreft, maar ook wat mijn gezondheid en mobiliteit betreft,
waar naar gekeken en op be/gehandeld moest worden.

Het was veel, wat er gebeurde en waar ik aan moest wennen., 
mijn leven op in moet richten en op aan moet passen.

Maar het was goed.

Het lukte
 en 
het kwam goed.

Want, op zijn Fries gesproken:




Als het niet kan zoals het moet
dan moet het maar zoals het kan.

***


Lopen gaat niet meer zonder steun, vandaar dat de rondjes Aalsum sinds mei tot het verleden behoren.

Na de smak met de fiets in januari zijn mijn bekken, benen en rug niet meer goed hersteld. De artrose in mijn rug heeft er een extra optater door gekregen, 
mijn evenwicht is niet meer goed op orde gekomen, 
en dat alles met elkaar maakt het los (en pijnloos) lopen nu onmogelijk.

Dat had even tijd nodig om aan te wennen en een alternatief voor te vinden.
Ook dàt is gelukt.

Ik heb sinds twee weken een eigen 'wandelwagen',
waarmee ik toch nog zeker en vast ter been door de Dokkumer dreven kan gaan.

Helemaal mijn kleur

Nog even en ik ga als de brandweer


***

Nu het buiten alweer behoorlijk kouder wordt,
heb ik, net als op mijn fiets,
van die fleurige handwarmers gekocht,
om ook tijdens mijn wandelingen nooit meer koude, 
pijnlijke handen te hoeven hebben.

 Wat een weelde toch, 
dat dat er allemaal is en dat ik dat allemaal kan doen.


***


Fietsen gaat vooralsnog prima, want dan kan ik lekker zitten, 
is de druk op mijn 'onderstel' veel minder.

Het is fijn en ik vind het ook belangrijk voor mezelf, 
om fietsen en lopen af te wisselen, 
om beide manieren van bewegen warm te houden.

Totdat het buiten nat of glad is,
want dan fiets ik niet meer, durf het ook niet meer,
en ga ik alleen nog achter de wandelwagen.

Net als veertig jaar geleden,
maar nu als oma dus....

***


Verder bevalt het leven als gepensioneerde mij uitstekend.
Alle tijd voor de gewone dagelijkse dingen,
waar ik ook altijd nog erg van kan genieten,
net als van mijn lieve kinderen en kleinkinderen, 
die allemaal ook gezond zijn.

We hebben het goed met zijn allen.

En ik zeg, blijf zeggen,
net als op 14 juni in mijn laatste blogpost:

Vier wat er te vieren valt!

***


Bedankt voor je bezoek,
en
graag tot ziens!

Jeanneke

*