Welkom!
Gisteren ben ik naar de KNO-arts in het UMC in Groningen geweest.
De reis op zich is me niet tegengevallen, hoewel
het weer ronduit slecht was,
maar na anderhalf uur in bus-trein-bus kon ik
gelukkig voor de deur
van het UMCG uitstappen.
Wel gierde en ronkte de tinnitus erger dan
ooit, en nog steeds,
maar dat mag de pret van het KNO-bezoek in
het UMCG niet drukken.
Mijn gehoor is zo goed als terug in mijn ene goede oor, wat
gistermiddag
ook met het gehooronderzoek werd bevestigd.
Over de belastende tinnitus en hyperacusis werd met geen woord
gerept,
ook niet op mijn verhaal ingegaan, net zomin als op mijn
bezoek aan
en de bevindingen van het Audiologisch Centrum in
Leeuwarden,
waarvan ook een afschrift naar het UMCG was gestuurd
(...).
Wat mijn evenwichtsproblemen betreft, heeft ze, de KNO-arts, mij
gerust kunnen stellen.
Zij verwacht uiteindelijk een totaal
herstel zonder restverschijnselen, waar ik graag op vertrouw.
Kan maanden duren, maar het zal goed komen.
Ik moet vooral ook in beweging blijven, maar met beleid;
om de
zwaartekracht- en ruimtebeleving/functie in het evenwichtsorgaan
te
(blijven) activeren.
Dus niet achter de geraniae gaan zitten.
Toch al nooit mijn gewoonte of liefhebberij.
Drukte in alle vormen moet ik vermijden en op tijd voldoende
rust/gas terug nemen.
Eigenlijk een beetje hetzelfde leefregel verhaal als met mijn
hartritmestoornissen.
Ik ben er blij mee.
Op alle fronten heb ik inmiddels de grens al stukken
dichter bij mezelf gelegd
en dat bevalt
uitstekend.
Zo komt er tijd, rust en ruimte voor de dingen die fijn en goed
voor mij zijn.
Het belangrijkste 'ding' daarvan is,
en dat gaat tegenwoordig voor mij absoluut boven Groningen:
thuis!
***
Groetjes van huis tot huis
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
