Vandaag op mijn werk(-eet-blog-lees-)tafel:
twee paar sokken om te stoppen!
En toen kon ik stoppen.
***
Hoe en wanneer ik begon met stoppen?
50 Jaar geleden leerde ik het van mijn moeder.
~ Zuinigheid met Vlijt ~
Zo kon ik haar helpen, ik had er lol in
en kreeg
van haar een stuiver voor elk paar sokken, of elke maillot
waarin ik de gaatjes dichtte.
Dat wàs nogal wat!
In de zestiger jaren van de vorige eeuw...
*
*
In die tijd kregen wij namelijk op zaterdag
van mijn vader een dubbeltje zakgeld.
van mijn vader een dubbeltje zakgeld.
*
Ik denk, dat zo mijn spaarzin en
liefde voor de oude sok als spaarpot ontstaan
en
een gat in mijn hand voorkomen zijn.
*
En weer is gebleken:
stoppen loont, (nog) altijd!
***
Een fijne dag gewenst
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
en
een gat in mijn hand voorkomen zijn.
*
En weer is gebleken:
stoppen loont, (nog) altijd!
***
Een fijne dag gewenst
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
 |
| http://stamping-ground.blogspot.nl/p/what-is-woyww.html |
O, wat leuk! Ook ik stop nog menige sok....Ooit geleerd op school, maar alles vergeten, dus nu doe ik het zoals het komt.....en ach, hij is nog steeds tevreden!
BeantwoordenVerwijderenFijne WOYWW!
Francisca
sock darning is a lost art, you are so talented!
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook nog geleerd.😁
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook nog geleerd.😁
BeantwoordenVerwijderenJa, toen was de wegwerpmaatschappij nog niet aan de orde. Heerlijk om de techniek nog steeds toe te kunnen passen
BeantwoordenVerwijderenIk heb het ook geleerd van mijn moeder, maar kreeg er niets voor. Daar waren te veel monden voor. Ik heb het ook altijd heel leuk gevonden.
BeantwoordenVerwijderenThriftiness is such a lost art. Well done, you.
BeantwoordenVerwijderenxo