Insteken, omslaan, doorhalen, af laten glijden.

 Het weekend Schiermonnikoog was heerlijk.

Alle tijd aan mezelf om in rust een aantal zaken te overdenken

en

besluiten te nemen.

***

Eén van die besluiten is,

om na eerdere keren 

opnieuw insteken, omslaan en doorhalen,

nu toch met mijn Zondagssteek blog te stoppen.

Dus: 

af laten glijden.

***

Nu ik zelf geen steek meer kan doen

en

 voor een nieuwe insteek geen mogelijkheid zie,

neem ik afscheid

en

bedank alle bezoekers, lezers en volgers van harte

voor ruim dertien jaren gedeeld

(handwerk)plezier.

***

Liefs!

Jeanneke

*

 Snipsnotverkouden, 

 zonder koorts of verhoging, 

maar met een hoofd vol watten en een lijf dat niet veel verder komt 

dan hobbelen tussen bed, wc, bank en fornuis/waterkoker,

ben ik in opperste ruststand gedwongen.

En ik moet zeggen, het bevalt me uitstekend. 

Eigenlijk een prima voorbereiding op het weekend

Schiermonnikoog dat ik binnenkort geboekt heb voor mezelf, 

in mijn eentje, in een piepklein huisje,

als een soort retraite,

na tien maanden van toch wel de nodige ongebruikelijke drukte

in hoofd, hart en handen,

in mijn eigen leven en dat van mijn gezin.

***

Zonder zorgen is een mens nooit, weet ik,

maar het kan wel eens wat veel worden.

***

Daarom ga ik straks fijn een weekend afstand nemen, 

op mijn gemak, wandelend en fietsend 'luchthappen', 

nadenken, terug- en vooruitkijken.

In de natuur op Schiermonnikoog

Doet me nu al goed; alleen al het feit, dat ik dat kan doen.

***

Die verkoudheid zal vrijdag al wel op zijn retour zijn, daar ga ik gewoon vanuit,

en anders kom ik daar op Schier wel verder van bij.

***

Verder gaat het hier in de Kottitch prima.

Zojuist weer drie broden uit de oven gehaald,

versgebakken heerlijkheid.

Buiten kleurt al wat groeide en bloeide zó mooi herfstig,

het is een genot.

Ook in mijn hofje is het nog altijd even heerlijk.

Boom-en-Groen Zoon zal daar binnenkort de boel waar nodig winterklaar maken.

***

Buurman overleed bijna zeven maanden geleden, 85 jaren oud.

Huis staat te koop.

Wel al kijkers gesignaleerd, maar nog geen kopers.

Ben benieuwd naar de nieuwe eigenaren en wat zij gaan doen om het 

naar huidige maatstaven bewoonbaar te maken.

Wat ik daarvan ga merken.

***

Zelf ben ik weer bezig met ontspullen, vooral op handwerkgebied.

Doorgeven aan mensen die er voor een goed doel veel mee kunnen doen.

Brei- en haakgarens en -naalden in alle kleuren, vormen en diktes.

Daar kom ik zelf van mijn langzalzeleven niet meer aan toe, 

dus hup, zo gaat ie goed, zo gaat ie beter.

Ook het hele pakket voor de 'Vlinders voor mijn Kinders' Quilt

heb ik doorgegeven aan liefhebbers, 

die alles met plezier en de benodigde vaardigheden kunnen gaan verwerken 

voor een goed doel, of meerdere goede doelen,

omdat de mij jaren geleden aangeboden hulp daarvoor 

uiteindelijk helaas

niet haalbaar bleek.

***

Ik ga eens kijken wat ik te eten zal maken.

Versgebakken boterhammen met een omelet lijkt me wel wat.

Bedankt voor je bezoek

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Vieren wat er te vieren valt....

....En dat is wat ik doe, elke nieuwe dag weer.
Zo ook in het afgelopen blogstille jaar.
Naast het vaak broodnodige afwachten, geduld opbrengen,
blijven hopen en vertrouwen
en
'Kop ter veur',
viel er meer dan genoeg te vieren.

Alleen al alle verjaardagen van kinderen, kleinkinderen en mezelf,
allemaal een jaar ouder mogen worden, in gezondheid.
Allemaal een huis om thuis te komen,
je welkom te weten, thuis te voelen.

***

Nog steeds bak ik mijn eigen brood, elke keer een feest.
Het meel koop ik zoals altijd op de molen in Burdaard.
De fietstocht daarheen:
ook een feest, zeker bij mooi weer!

Hoewel....
Op dat smalle fietspad langs de Ee was fietsen deze zomer vaker dan voorheen 
uitkijken geblazen, op je hoede zijn voor elektrisch fietsende ouderen en 
zelfs ouders met een of meer kinderen in een fietspadbrede elektrische bakfiets,
of een net zo brede aanhanger voor de hond achter de fiets.

En dat alles op volle toeren.

Toch blijft het
 Fijn Fietsen in Friesland!

***

In juli vierde ik een week vakantie op Schiermonnikoog.

Het werd gewoon een feestweek.
In een van alle gemakken voorzien vakantiehuis,
dat ik, bij leven en welzijn, ieder jaar wel voor zo'n feestweek wil huren,
aangezien ik besloten heb geen vakantie groepsbusreizen meer te maken.

Dit is een fantastisch dicht-bij-huis alternatief:
Om de hoek van de straat stap ik op de bus naar Lauwersoog,
waar de boot naar Schier vertrekt.

Samen met oudste kleinkind (Poppedijn) van alweer 14 jaren oud
had ik een zalig zonnige zomerdag daar op het eiland.
We hadden fietsen gehuurd, 
(met fietstassen, dus we hoefden geen rugzakken op de hete zongestoofde ruggen te torsen),
waarop we het hele eiland hebben rondgetoerd en doorkruist.
Heerlijk - heerlijk.
Hoe mooi en fijn kun je het hebben?

***

Voor vandaag is dit wel weer een aardig rebbeltje, denk ik.
Een goede, gezellige dag verder gewenst
en
graag tot ziens!

Jeanneke

*

Lang geduurd en veel gebeurd

Op een kleine Kerst en Nieuwjaars-post na,

is het vandaag op de kop af een jaar geleden, dat ik hier een rebbeltje schreef.

Het was me het jaartje wel.

Er is veel gebeurd,

veel  liefs, maar ook veel spannends,

teleurstellends en treurigs.

Daar ga ik niemand hier mee vermeien of vermoeien.

*******

Ik maak het goed, ben gezond, blij en gelukkig,

geniet van mijn kinderen en kleinkinderen en mijn pensioen,

terwijl ik ook nog steeds een paar uurtjes per week 

gezellige huishoudelijke hulp

 kan bieden bij een 90+ (nu) weduwnaar, zoals ik dat al vijftien jaren doe, 

maar nu zonder hijgerige controle van inkomensinstanties in o.a. mijn nek.

Ik participeer me dus nog altijd heel prettig suf.

*******

Handwerken is nu echt definitief verleden tijd, want een naald, 

in welke vorm of maat ook,

kan ik dan wel vast-pakken maar nooit meer vast-houden.

Voor met de hand schrijven,wat ik zó graag deed en doe, 

dus een pen ter hand nemen, geldt hetzelfde.

Dan is het toetsenbord echt een fantastische uitkomst!

Lang leve mijn chromebook.

Het is mijn plan om weer regelmatig van me te laten horen / 

lezen, al heb ik nog geen idee van de frequentie.

*******

Voor nu zeg ik maar weer:

dank voor je bezoek

en

graag tot ziens!

***

Jeanneke

*

Eenieder die hier leest

wens ik van harte

 Prettige Kerstdagen 

en een 

Veilig

en

Vredig

 Nieuwjaar

***

Liefs,

Jeanneke

***

Onderweg

 Welkom!

Drie maanden was ik van het blog-touch-pad af;

noodgedwongen, want mijn ouwe trouwe laptop 

gaf er zoetjesaan de brui aan /was een langzame dood aan het sterven.

Zodoende liet ik mij door jongste zoon en schoondochter informeren over en assisteren bij de aanschaf van een chromebook.

 Het zal niet verbazen, dat dat wat mij betreft 

 in nogal digibiel-senioren-traag-tempo ging.

Het wegwijs worden duurde ook even, is nog lang niet klaar,

maar vandaag kan ik mijn eerste bericht plaatsen.

***

Op mijn vaste fietstoer langs de Ee ontmoette ik een wandelaar

met een bijzondere missie

We hadden een heel leuk gesprek,

hij vertelde honderduit 

en ik kreeg antwoord op al mijn vragen.

Mentale gezondheid heeft mijn grote belangstelling 

en betrokkenheid door ervaring(en).

Zomaar op een stralende zondag

op een fietspad langs de Ee daarvan en daarin het een en ander te kunnen delen, 

noem ik bijzonder.

Inspirerend, zo'n jonge vent met zó'n missie!

Uiteindelijk wandelde hij verder 

richting Burdaard -  Bartlehiem - Franeker

en fietste ik terug naar de Kottitch in Dokkum.

***

Dit was een eerste probeersel om een bericht met foto's

te plaatsen

en 

om ook te laten weten, dat ik er nog ben...

wéér ben...

Gezond en wel, vief en actief.

Nu nog maar goed verder oefenen en studeren

op dit chromebook.

En ik zeg maar zoals altijd:

Bedankt voor je bezoek

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

De rozen zullen bloeien.....

 

***

Jeanneke

*

Na een heerlijke week vakantie in Tsjechië, 
waarin alles mooi, fijn, goed en lekker was,
van het weer tot het eten 

en van de reis tot het hotel en het reisgezelschap,
en Praag niet te vergeten,
kwam ik zaterdagavond om kwart voor elf 

weer veilig, vlot en voldaan thuis, waar mijn dochter mij opwachtte.

Dat was een feestelijke thuiskomst,

met ook nog het Pinksterweekend voor de deur.

En Pinksteren.... Tweede Pinksterdag in Friesland....

 betekent:

Fietselfstedentocht! 

Met doorkomst in Dokkum.
Het was prachtig weer,
met veel, heel veel vrolijke, enthousiaste mensen 
op de been en op de fiets.

Het was weer één groot feest
en daar maakte mijn  
o-zohandigmetdesmartphone-dochter
dit korte filmpje van.

Frieser kan het niet
en 
(Oud-)Hollandscher ook niet, met dat draaiorgel erbij.

Heerlijk.

***

En nóg eentje,

met meer soorten fietsen en fietsers

***

Lieve groet vanuit de Kottitch

en 

graag 

tot ziens!

Jeanneke

*

Mijn zelf-beloofde rozentuin

 De Caramella rozen

 in mijn geveltuin zijn prachtig opgeschoten

 en 

zitten vol knoppen

die volgende week misschien wel open zullen barsten,

om

daarmee Huize Zondagssteek 

haar nieuwe naam te geven:

Caramella Kottitch.

***

Op de foto zie je die kleine witte brokjes op de aarde.

Dat zijn kleingesneden knoflooktenen,

waarmee ik de kakkende katten uit de buurt

uit mijn rozentuin hoop te weren.

***

Nadat de asbest schutting verwijderd en afgevoerd was,

 en Boom-Bos-Groen-Zoon met Zaag en Spade 

in de achtertuin

in de weer is geweest / tekeer is gegaan,

is mijn Hofje twee keer zo groen, open en zonnig geworden.

Het is nog niet klaar, maar al wel af.

En ik heb nu een droogmolen voor mijn was.

Er is weinig waar mijn huisvrouwenhart sneller van gaat kloppen

( geen ritmestoornissen!)

dan van in wind en zon wapperende was aan de lijn,

nu dus aan de droogmolen. 

Weg met die ene lange lijn, die om de paar jaar brak.

En ook die fijne droogtoren, die al te makkelijk omkieperde

 bij meer dan windkracht twee,

de klamme lappen in de aarde en de planten.....

Die is met zomerverlof 

- weggezet op zolder - 

tot hij van de winter 

in de binnendienst zijn nut weer kan bewijzen.

***

Ik ga er even tussenuit,

pak de bus naar Tsjechië, 

het Reuzengebergte, Praag....

Het kan weer, ik kan weer, 

na drie jaren waarin veel gebeurd is

 en (ik) niet veel kon.

Heerlijk!

***

Wie weet, 

bloeien de rozen, 

als ik terugkom

***

Jeanneke

*

Lammetjes

Na een paar drukke, af en toe enerverende, weken

 liep ik vanavond na het eten 

weer eens een rondje Aalsum.

En kijk nou toch eens, 

waar ik midden in Aalsum op getrakteerd werd:

***

De eerste lammetjes die ik dit jaar zie.

Ik werd er op slag blij van,

kwam met een fris, uitgewaaid hoofd 

en opgewekt gemoed

weer thuis in De Kottitch.

Nu nog even een bakkie T

en dan op tijd de koffer in.

***

Een fijne avond

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Pannenkoekendag

Vandaag was ik van 12 tot 2 te gast op de school van 

Wonderwijffie 

en

 Heerlijk Ventje

om met andere opa's en oma's - pakes en beppes 

te genieten van pannenkoeken,

 die door leerlingen en leerkrachten in vele stapels

 gebakken waren en 

geserveerd werden op gezellig gedekte tafels.

Voor koffie, thee en melk was ook gezorgd.

***

 Na de pannenkoeken konden we spelletjes spelen tot de school uitging om 14:00 uur.

Wat een feest!

Ik heb ontzettend genoten van mijn

 'kleine' Lievelingen, die zo heerlijk dichtbij wonen,

dat ik hen altijd makkelijk op de fiets kan bereiken

en volgen.

Wat ik ook erg leuk vond,

was dat ik zo andere grootouders heb ontmoet, vriendjes en vriendinnetjes van mijn 'grut', 

met hen samen aan tafel kon eten, praten

en een spelletje doen.

Zó anders dan 50 - 60 jaar geleden,

in mijn tijd.....

***

Jeanneke

*

 

GEZIEN...

...in Aalsum,
op mijn wandelrondje

Of het ook GEHOORD wordt...?

***

Jeanneke

*

Zoon met Zaag

 Het was een knappe kluif, 

het weghalen en afvoeren van de asbest golfplaten,

maar Oudste Zoon met Grotekerelskracht 

wist er wel raad mee

en

uiteindelijk konden we de hele asbestzwik op 4 maart,

 met gemeentepermissie en volgens de regels verpakt,

in de milieustraat inleveren.

Pffffft....

Toen pas was mijn hart echt gerust.

***

Daarna was het omzagen en uitgraven van de, 

net zo oud als mevrouw Zondagssteek,

vlierstruik aan de beurt.

Daar had Oudste Zoon zijn Zaag voor meegebracht,

waarmee hij de stam en uitlopers van de vlier in minder dan geen tijd door- en afzaagde. 

Toen moest de stronk, de stobbe, er nog uit.

Dat kostte meer tijd en moeite,

maar ook dat kwam uiteindelijk dik voor mekaar.

***

Het resultaat is:

opgeruimd, maar nog niet netjes.

Nu kunnen we een ontwerp en plan van aanpak gaan maken;

daar heeft ZaagZoon ook goed kijk op,

wat een enorme hulp is

 en veel gedeeld plezier betekent.

***

De vergane houten bloembakken werden ook afgevoerd 

naar de stort, evenals de doorgeroeste rozenbogen met de daartegenop groeiende kornoeljes.

Wat een kaalslag!

Maar wat een ruimte!

***

Als dank voor alle hulp

bakte ik voor Zoon ook een paar broden

om mee te nemen naar huis.

Lekkerder brood kan hij niet krijgen, zegt hij,

en het is jammer dat hij zo ver weg woont,

anders kon ik mooi, om iets voor hem terug te doen,

vaker aan de bak.

Maar goed,

zo is het ook lekker geregeld.

***

Een gezellige zondag gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*

Het Woei Woest

...uit het noorden, buiten Dokkum, op de vlakte, tijdens mijn zesde!

Rondje Aalsum van de hopelijk vele dit jaar.

Om 9 uur trok ik de deur van De Kottitch achter me dicht,

om er na vijf kwartier weer fijn thuis te komen.

Op de heenweg liep ik tegen de wind in tot Aalsum;

nog binnen de bebouwde kom, dat scheelde een stuk, 

dus dat liep vlotjes.

Eenmaal door Aalsum heen, buiten op de landweg,

woei het werkelijk woest, waardoor het ijzig koud aanvoelde.

Maar het was wel lekker uitwaaien.

Alle ruis en muizenissen uit het hoofd en van het hart!

Het laatste en langste laatste stuk werd ik met windkracht 5,

en dat is stevig op de vlakte,

terug naar Dokkum geduwd.

Het was weer heerlijk.

***

Ik heb een begin gemaakt met het opknappen van mijn achtertuintje, want de houten bloembakken met trellissen

zijn na dik elf jaar gans verrot en vallen van ellende uit elkaar. Die gaan weg.

***

Toen ik hier kwam wonen, op 2 januari 2010,

zag mijn achter'tuin' er zó uit:

De schutting aan de rechterkant bestaat uit asbest golfplaten,

waar ik rietmatten tegenaan had gehangen met S - haken,

om niet in dat asbest te hoeven boren.

Maar nu, na dertien jaren en ettelijke woest waaiende westenwinden, is het voorste gedeelte van dat zootje asbestplaten steeds verder mijn kant op doorgebogen,

door totaal verrotte bevestigingspalen en latten,

dus vóór die platwaaien en tegen mijn regenton liggen,

wil ik die er ook uit hebben.

Geeft nog een hoop gedoe, 

voor dat bij de stort (milieustraat)

ingeleverd kan worden...

De ik weet niet hoe oude vlierstruik met 

inmiddels vuistdikke takken/stammen, die tussen de schuttingen bleek te staan,

wordt gedecimeerd of helemaal weggehaald.

Daar begin ik vanmiddag mee;

eerst maar eens de bovenste takkenbende met de snoei- en takkenschaar te lijf gaan.

Wat een troep.

Het kan alleen maar opknappen!

Ja toch?

***

Bos - Boom - Bodem - Zoon gaat me met het groene werk helpen.

Van de zomer zal het er heel anders uitzien!

Zit ik prinsheerlijk onder mijn parasol 

van mijn planten en pensioen te genieten.

***

Een gezellig, goed weekend gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*