Het klinkt je misschien vreemd in de oren...

...maar:

wat voor mij een niet louter negatief gevolg is van zo weinig kunnen horen,

 is

 dat ik 

geen
 botte, 
betuttelende, 

opdringerige,
 of anderszins stresserende

kille kletskoek 

meer hoef aan te horen door de telefoon;

zo rechtstreeks dat ene goede oor van mij in,

mijn hart af en toe een ritmestoornisje bezorgend.

Echt, dat is pure winst.

Ongehoord fijn.

Het scheelt zo'n hoop geleuter, waar dat apparaat toch eigenlijk ook niet 

voor uitgevonden is, want ik zie het nog altijd zo, dat het een middel is, 

om iemand persoonlijk mee te bereiken, te communiceren;

dat betekent praten, mededelen, maar ook delen en dus, 

niet te weinig en zeker niet onbelangrijk:

 luisteren.

................Luis - te - ren................

Veel horende mensen 

kunnen dat niet,
 hoor!

*

Kun je je voorstellen, 

dat deze situatie mij toch
 ook een zekere 
rust brengt
?

***


Vanmiddag even op mijn dooive akkertje naar de bieb gefietst,
om gereserveerde boeken op te halen.
Was best eng in het verkeer, want ik hoorde inhalende auto's
pas toen ze al naast me zaten.

En daar zitten dan ook altijd wel een of meer
van die 'scheurbakken', 
van die 'snijers',
tussen, 
die de trappers bijna van je fiets raggen, 
zo krap komen ze langszij.

*

Enfin, voor de rest is alles best.
Mijn hartje is gelucht en weer blij,
 ik heb m'n leesvoer binnen en daar ging het om
 :>)
Nu lekker onderuit met een boek.

***


Fijne avond
en 
ik laat gauw weer gezellig van me horen!

Jeanneke

*