...dat alleen geldt voor mijn gebit.
Bij de jaarlijkse tandartscontrôle.
Pffffft... wat een opluchting altijd weer
en nu al
zevenendertig jaren achterelkaar!
Toen ik echter maandag 4 januari
van die tandartscontrôle terug naar Dokkum was gefietst,
siste mijn achterband bij thuiskomst,
voor de drempel van Huize Zondagssteek:
"Jij blij, geen gaatjes in je bekkie,
maar wel onder je bagagerekkie".
Pure mazzel, dat ik niet die zeven kilometer vanaf Metslawier terug heb hoeven lopen toen, in de snijdende kou, met harde wind :>)
De dagen daarna was door de ijzel elke stap buiten de deur levensgevaarlijk,
regelrechte kamikaze,
maar vandaag kon ik mijn fiets naar de fietsenmaker brengen;
in de zon, bij een strakblauwe hemel, met weinig wind en het was lekker fris.
*
Hoebestaathet?
Jehoudthettochnietvoormogelijk?
*
Tot op de draad versleten bleek mijn band;
het canvas lag bloot ( en dat in die kou )...
Geen wonder, na dik drieduizend kilometer door de Noordoost-Friese dreven.
Maandagmiddag kan ik hem weer ophalen,
ijs en weder dienende!
***
Een ijzelvrije vrijdagavond gewenst
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
Wat een mazzel dat het voor je huis gebeurde. Met slecht weer 7 km. lopen valt echt niet mee.
BeantwoordenVerwijderenIk kan mijn fiets altijd al na een uurtje ophalen, wat moet jij er lang op wachten.
Fijn weekend.
Ja als die tot op de draad versleten is werd het weleens tijd om te vervangen. En het fijne is dat de fietsenmakers meestal meteen de boel smeren en schoonmaken...
BeantwoordenVerwijderenGoh, wat had jij een geluk! Dat kost je wel een nieuwe band natuurlijk, maar wat fijn dat het bij thuiskomst gebeurde. En met die gladheid kon je de deur niet uit natuurlijk. Was dat heel vervelend?
BeantwoordenVerwijderen