Waar blijft mijn post?

Op 26 juli stuurde ik aan mijn kleinkinderen Schattebout en Hartendief  in Nunspeet

voor ieder apart een leuke kaart met daarin een 10 euro flap

voor hun rapport en de vakantie.

De volgende dag bedankte Schattebout mij voor de kaart met flap.

Maar voor Hartendief was die nog niet op de mat gevallen.

Zou ook niet op de mat vallen,

en hij moet vandaag, 21 november, nóg komen.

Gut, wat báál ik.

***

In oktober vatten Dochter en Zoon met de Gouden Handjes het plan op,

om met hun gezinnen, vijf kinderen in totaal, Sinterklaas te vieren in Nunspeet.

En Oma, ik dus, mag niet ontbreken.

Wat een heerlijk vooruitzicht!

Er werden lootjes getrokken, 

vijf gingen er op 17 oktober in een envelop op de post naar Oosternijkerk

en

één lootje ging in dezelfde lichting met PostNL naar 

Oma in De Kottitch in Dokkum.

In Oosternijkerk hadden ze hem al na twee dagen binnen.

Ik zit nóg te wachten.....

Hoe kan het, dat post van en voor mij kwijt raakt?

Voldoende, tegenwoordig gepeperd, gefrankeerd, 

zou dat toch eigenlijk niet mogen gebeuren?

***

Dit wilde ik even kwijt.

***

Morgen haalt dochter mij op om naar Nunspeet te gaan.

Rollator gaat mee, kunnen we daar ook fijn ommetjes maken.

Donderdag is zij jarig, 36 jaar wordt ze.

 36 Jaar geleden werd ik moeder van dit Lieve Kind,

zelf inmiddels ook moeder van twee Lievelingen.

Dat gaan we uitgebreid vieren.

Met elkaar.

En als dat feest gevierd is,

gaan we sinds 36 jaar op naar Sinterklaas.

Dan mogen de schoenen gezet worden, 

dan gaat er gedicht en gerijmd worden,

met als grote klapper, 

dit jaar op 4 december met 10 personen,

Pakjesavond!

Ondanks een onbezorgd lootje 

wordt het een feest van onbezorgde (voor)pret.

***

Een mooie zondag gewenst

en

graag tot ziens!

Jeanneke

*