...was mijn vakantie in Oostenrijk, de laatste week van augustus.
***
Ik had een busreis geboekt naar Flirsch am Arlberg.
In een hotel, half pension, alle dagen een excursie in de omgeving.
Dat staat er makkelijk en lekker vlot in twee regels neergeschreven.
Maar al is mijn uitdrukkingsvaardigheid naar mijn mening niet belabberd,
het kost mij moeite woorden aan mijn overdonderend mooie vakantiebelevenissen te geven.
***
Dan eerst maar eens een batterij foto's met bijschrift laten zien:
Flirsch
Op zondag 27 augustus waren 's morgen voor achten al mannen bezig omheiningen en muurtjes langs de weg in het dorp met berkentakken te versieren.
Toen ik vroeg waarom zij dat deden, vertelde de man op de foto mij, dat het 'Kirchtag' was en dat die dag het feest van de H. Bartholomeüs werd gevierd.
Eerst met een H. Mis in de kerk...
...gevolgd door een processie door het dorp,
waarbij de mannen van de schuttersvereniging in vol ornaat, waaronder uiteraard de Lederhosen, hun opwachting maakten.
en een flink aantal vrouwen in Dirndl verscheen
*
Ondertussen werd mijnheer pastoor (kazuifel dragend)
door de kapelaan (of was het de koster?)
uitgeleide gedaan...
***
Op naar het Kaunertal, de Gletscherstrasse
De chauffeur sleurde de bus, met ons zesendertigen erin, vakkundig via meer dan twintig haarspeldbochten...
...langs het Gepatsch stuwmeer...
...en de mooist denkbare vergezichten...
...naar een hoogte van 2750 meter...
...waar ik mij, je houdt het niet voor mogelijk, ook nog eens
in een gondel naar 3108 meter hoogte liet hijsen...
...om me daar adem- en sprakeloos nietig te voelen,
omringd door die majestueuze bergen,
immense hoogten en diepten...
Een absoluut hoog(s)tepunt voor mij.
*
Gletsjers...
...en een, weliswaar rotsvast, zitje.
Waar ik overigens alleen maar naar heb durven kijken.
En ook nog door mijn camera, ingezoomd en wel!
*
Terug, in de bus de berg af, beviel me stukken beter.
Prachtig, die kleur van het water...
Grazige bergweiden,
doorstroomd door nu nog kabbelende beken,
waar het voor de koeien goed toeven is...
...en als ze een straatje om willen...
...doen ze dat gewoon.
En kijken dan het door hen opgehouden verkeer een beetje schaapachtig na...
Prachtig.
Daar leer je wel onthaasten!
***
Een volgende rit ging naar Kristberg, waar we weer in een gondel stapten,
...die ons naar boven op de berg bracht...
...om daar de St. Agatha kapel, ook wel het (zilver)mijnwerkerskerkje genoemd, te bezoeken.
***
Na 22,3 kilometer en 34 (víer-en-dér-tig!) haarspeldbochten,
op het hoogste punt (2032 m.) van de Silvretta-Hochalpenstrasse
parkeerde de chauffeur de bus bij het stuwmeer met -dam.
Eeuwige sneeuw in de verte...
...terwijl ik het in mijn bloesje bij 27* Celsius op die hoogte erg warm had en onder invloed van de grenzeloze weidsheid liep te zwalken over de dam.
*
*
En dan staat daar, je zou bijna zeggen: op het dak van de wereld, een kerkje.
Dichter bij de hemel heb ik me niet vaak gevoeld.
***
Woensdag gingen we naar:
's Winters is het daar vaste prik: Hoog Bezoek uit Nederland.
Nu hadden ze het ook eens in de zomer: een bus vol nog wel...
Mooi dorpje, aan het gelijknamige riviertje
Gasthof Post, u allen welbekend, neem ik aan.
Zwaar in de verbouwing.
*
De kerk in Lech, waar, als leden van de koninklijke familie in Lech verblijven, een altaartje ter nagedachtenis van prins Friso wordt opgericht.
Mooi.
Roerend.
***
St. Anton
Wintersportdorp voor de welgestelden.
Prins William van Engeland en Zijne Kate komen hier skiën,
maar ook de Russische premier Poetin en Kim Wilde.
Werd ons verteld.
In de zomer ook een bezoekje, gondel-hijs-tochtje, terrasje waard.
***
Feldkirch
Middeleeuws stadje.
Erg mooi.
*
***
Vorstendom Liechtenstein
Het vorstelijk onderkomen in Vaduz
Raadhuis in Vaduz
Het is niet groot, Vaduz.
Liechtenstein zelf is tenslotte ook maar een mini-staat.
Beetje oud zie je er, beetje meer modern en beetje nog meer poen!
Etalages met juwelen, horloges, couture, cosmetica en parfums zonder prijskaartjes,
maar met beveiligers-met-oortje bij de ingang van de zaak.
***
Alle dagen van de week hadden we schitterend weer.
Volop zon en temperaturen tussen de 22 en 27 graden Celsius.
De volmaakte omstandigheden voor een anderhalf uur durende boottocht
op de Walensee in Zwitserland.
En ook daar was ik sprakeloos van de adembenemende schoonheid van de natuur.
Van bergen, land, licht, lucht en water...
Dat kan geen mens maken, toch?
We kunnen het wel met elkaar heel houden...
Moeten we doen!
***
Zo, dat was een heel verhaal.
Toch nog.
Korter kon ik het niet maken; mooier ook niet.
Onmogelijk.
Ik denk een goede indruk te hebben gegeven van mijn vakantie.
Die was gróóts, in alle opzichten:
Hotel, eten, bed, weer, gezelschap, reis en chauffeur.
Voor herhaling vatbaar.
Dat ga ik doen ook!
Alleen een andere bestemming.
En hopelijk al snel.
***
Nu zal ik weer zelf mijn eten moeten klaarmaken.
Vandaag is dat een opgewarmde Ajam Paniki wokhap, over van gisteren.
Lekker, gauw klaar en lekker gauw klaar.
Turks yoghurtje met vijgen toe.
Dus hup, nu gauw die pit onder de pan aan!
***
Bedankt voor je bezoek
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
