Welkom!
*
Op Tweede Kerstdag zag ik om een uur of vijf - half zes een auto met, naar ik meen, Duits kenteken schuin voor mijn deur geparkeerd staan.
Mijn eerste gedachte was: "Wat leuk; wie op mijn Streek zou er familie uit het buitenland op bezoek hebben?"
De volgende morgen stond die auto er nog en mijn eerste gedachte was toen:
"Nòg leuker; ze zijn blijven logeren."
*
Een paar uur later, rond het middaguur, stopte er een politieauto voor mijn deur,
pal vóór de Duitse auto, waarin na politie onderzoek, en tot mijn stomme verbazing, maar ook frustratie, een jonge man en een jonge vrouw bleken te zitten.
Zij hadden duidelijk de nacht in de auto doorgebracht.
Op verzoek van de agent stapte de man uit en stond de agent blootsvoets en vernikkeld van de kou te woord.
Collega agent controleerde de papieren; alles was in orde.
Uit de gesticulaties van de jonge man naar een van de omwonenden kon ik opmaken, dat de politie door een van mijn buren was gebeld, waarna hij een machteloos gebaar met open handen maakte.
En daar kreeg ik een misselijk en machteloos gevoel van.
Ik had met ze te doen.
De politie wilde nog even de kofferbak controleren.
Daar kwamen een koffer en een reistas uit.
Niets bijzonders.
Even later kwam agent met een briefje teruglopen van de dienstauto, gebaarde met opgestoken duim naar de, in de auto gebleven en aan het zicht onttrokken, jonge vrouw
en de jonge man kon weer instappen.
Maar eerst werd het 'beddengoed' opgerold en op de achterbank gedeponeerd, waarna zij zelf nog even een schone bloes en trui aantrokken.
Toen reden ze weg.
Ik hoop naar een opvangadres.
Welkom in Friesland.
Zalig Kerstmis.
***
Had ik eerder geweten, dat er twee mensen in die auto bivakkeerden,
had ik ze iets te eten en te drinken en een warme douche aangeboden.
Is allemaal ruim voorhanden in Huize Zondagssteek.
En ik had gebeld, of hen zelf laten bellen, om een opvangadres te zoeken.
Mijn telefoonabonnement is een vast bedrag en daar kan ik onbeperkt van bellen naar vast en mobiel, dus dat waren de kosten niet geweest.
Trouwens, wat dan nóg?
Ik zit met dit hele kerstverhaal nog danig in mijn maag.
De geschíedenis herhaalt zich niet...
...de ménsen herhalen de geschiedenis.
***
Ik wens dat wij in 2017 in
Licht
*
Liefde
*
Hoop
*
Harmonie
*
en
*
Vertrouwen
naar elkaar om zullen zien.
***
Jeanneke
*