...heb ik mijn hart verpand!
*
Op zijn mijn Zondagssteeks ben ik gisteren en vandaag in de weer geweest
om een speldenkussen te maken.
"Niks nieuws", zul je zeggen...
Heb je gelijk in.
Maar...
het is er een in een nieuwe uitvoering,
waarin ik mijn hart heb gelegd.
Mijn hart, dat ik verpand heb aan Groningen!
Een Gronings Zondagssteek speldenkussen,
dat ik 'Mien Molleboon' heb gedoopt,
hier op tafel in 'mien toentje' gefotografeerd.
***
Nu ik het over 'mien toentje' heb, even terzijde:
ik ben op zoek naar een lapje.
"Ook niks nieuws", denk je waarschijnlijk.
Maar dan heb je het toch een beetje mis,
want ik zoek een heel ander lapje...
Grond!
Op mijn betegelde, Dokkumer postzegelplaatsje kan ik
nog geen twee kroppen sla telen.
Vroeger een aantal jaren een moestuin gehad; nooit lekkerder gegeten!
Dat zou ik zo graag weer willen.
Ik ga binnenkort eens bellen,
of zij me aan een lapje kunnen helpen
Gisteren hadden ze Open Tuin en wat heb ik genoten van die prachtig
bewerkte, goed verzorgde, watertandend welig tierende lappen en lapjes
grond.
***
Na de tuin-omweg nu terug naar het speldenkussenverhaal:
voor handwerkend Friesland was er al een Zondagssteek speldenkussen
en eigenlijk was het van de gekke,
dat ik voor 'Stad en Ommeland',
waar ik geboren, grotendeels getogen
en getrouwd ben,
waar ik mijn hart aan verpand heb,
nog geen creatief eerbetoon had weten te bedenken.
*
Dat hoop ik vandaag goedgemaakt te hebben,
50 jaar nadat ik met mijn vader en moeder, twee broertjes en vier zusjes
in mei van Gorinchem naar 'Stad' - Groningen verhuisde.
Ik was 9 jaar en weet me alles nog heel goed te herinneren.
Wat ik me toen natuurlijk niet afvroeg,
maar nu des te meer en in opperste bewondering,
is:
hoe hebben mijn vader en moeder dat gedaan?
En dan vooral mijn moeder.
Verhuizen...
met zeven kinderen en naar verwachting en hopelijk
twee maanden later een nieuw kindje in de wieg.
Deze maand hebben we dus een bijzondere verjaardag te vieren in de familie,
want dat vijfde zusje, dus het zesde meisje,
jongste van de acht kinderen, wordt 50!
jongste van de acht kinderen, wordt 50!
***
Ik ga nu weer fijn verder met heksen en rieleksen,
'Mien lutje Molleboon' binnen handbereik :>)
Een gezellige zondag verder gewenst en graag tot ziens!
Jeanneke
*
Hoi Jeanneke,
BeantwoordenVerwijderenZoals beloofd hier het email adres waar ik een leuk videoles heb gevonden om Needle turn te leren. www.pieceocake.com
De rest spreek vanzelf (hoop ik)
Groeten Tjitske
En meteen drie. Je speldenkussens vermenigvuldigen zichzelf ook waar je bijzit!
BeantwoordenVerwijderenJeanneke,ik hoop dat je gauw een moestuin hebt.Van dochter krijg ik van groente uit de moestuin,heerlijk gewoon.Heb zelf verschillende fruitbomen in mijn tuin,waar ik het hele seizoen van eet.u
BeantwoordenVerwijderenWat weer een gezellig verhaal! En ja ook ik heb m'n hart verpand aan "stad", ben er geboren, maar opgegroeid op 't hoge land. En woon nu al weer jaaaaren in "la douce France". Maar blijf houden van "stad en ommelaand"
BeantwoordenVerwijderenMooi verhaal over de molleboon en moestuintjes zijn die niet bij jullie.
BeantwoordenVerwijderenIk heb alleen nog wat fruit in ons tuintje maar inderdaad de bietjes en aardappeltjes uit eigen tuin zijn wel veel lekkerder.
Fijn een zusje van 50.
Wat een mooi verhaal weer. En niet 1 maar meteen 3 mollebonen, bewondering.
BeantwoordenVerwijderenQuiltgroeten Leon10
Oh wat leuk een grunniger speldenkussen. Gefeliciteerd met je zus haar verjaardag
BeantwoordenVerwijderenWat een leuk idee om ook een Gronings speldenkussen te maken. Ook ik ben helemaal verknocht aan Groningen. Weliswaar geen geboren Groninger maar woon er al jaren (in de provincie, niet in stad) Succes met de speurtocht naar een lapje grond, ik hoop dat het je zal lukken,
BeantwoordenVerwijderenwat ben je toch inventief, knap hoor je speldenkussen
BeantwoordenVerwijderen