Welkom!
Op deze laatste vrijdag in Nunspeet heb ik mijn eerste wandelingetje van betekenis
gemaakt:
1 Kilometer in 20 minuten tijd.
Dat is momenteel wel de max,
want de scheur in mijn bekken speelt me danig parten,
dus het is een kwestie van geduld, lange adem en langzaam opbouwen.
Maar:
Er zit beweging, vooruitgang, in.
Dat is iets om enorm dankbaar voor te zijn.
***
En ander groot nieuws is:
Maandag brengt schoonzoon mij terug naar huis,
naar De Kottitch, in Dokkum.
Boodschappen voor de eerste kleine week mee.
***
Ik zal mijn Lievelingen missen, na vijf weken in hun gezin,
verwend met hun beste, liefdevolle zorg.
Het wordt wennen, weer alleen in huis,
maar bovenal ben ik blij,
dat ik met een gerust hart en (zelf)vertrouwen thuis
verder aan mijn herstel kan werken.
***
Een mooi weekend gewenst
en
graag tot ziens!
Jeanneke
*
