donderdag 29 juni 2017

Bezigheden binnen- en buitenshuis hebbende

Welkom!

*

Een blokkentoren bouwde ik.
Van tien schuimplastic kubussen, oplopend in afmetingen van 5 tot 18 centimeter.



In elke kubus verstopte ik een bel. 
Een klein rinkelbelletje in het kleinste blokje, een groter klingeltingelbelletje in een blokje maatje meer, of twee in nog weer groter, tot een heuse dikke kerstbel in het grootste blok.



Die schuimplastic blokken had ik zeker al zes jaar in huis; ooit gekocht om voor Poppedijn,
mijn oudste kleinkind, een blokkentoren te maken, bekleed met allemaal lapjes uit mijn quiltarsenaal.
Het was er echter nog niet van gekomen...

Maar toen dit jaar mijn vijfde kleinkind werd verwacht, heb ik de hele bups van blokken en bellen en lapjes van zolder en uit mijn Kleine Walhalla naar beneden gehaald en ben zoetjesaan begonnen.

Elke dag een draadje...

En zo was de blokkentoren na een paar maanden toch af.
Inmiddels was Wonderwijffie op 30 maart geboren en al kan zij nu nog niets uitrichten met die blokken, de andere kleinkinderen hebben er al de grootste lol mee gehad.

***


Bakken.
Deed ik ook.
Brood.
In allerlei soorten, maten en vormen.

Bol.
Volkoren.
Recht  en Rond.


Bolletjes.
Wit.
Bloem Breekbrood.


Dat hapte zo lekker weg, dat er al gauw nog maar dit van over was:



***


Niet alleen brood, ook koek bakte ik.
Vanmiddag, terwijl de courgettesoep op het gas ging,
schoof ik een havermout-kokoskoek,
met kleingesneden tutti frutti en geschaafde amandelen in de oven.

Die kwam er zó uit:



Een flink deel neem ik zaterdag mee naar Nunspeet, als ik ga oppassen op 
Schattebout en Hartendief.



***


Tussen deze foto:


...en deze:



...zit bijna zeven en een half jaar.

Sinds ik hier woon.

En een heleboel plan(t)werk en plezier.

In de afgelopen twee weken heb ik het achterste gedeelte van mijn betegelde achterplaatsje omgetoverd in een achtertuintje met planten.
Als alles goed wortelt en gedijt, hoop ik volgend jaar 
( vanuit huis en tuinstoel uitzicht op )
een knus, groen hofje te hebben.


***


Van links naar rechts: pepertjes, lavas en komkommer.


***



Toen de eerste spade de grond in ging, kwam dit onder de vrouwenmantel vandaan.
Het is hier goed vochtig, dat is wel duidelijk, ondanks de hitte en de droogte.
Het was een week voor de hoosbuien van gisteren.


***



De babypop die ik ooit zelf maakte, was hard aan frisse, nieuwe, hippe kleertjes toe.
Zelfde maatje als altijd, 50, want veel groei zit er bij het poppenkind niet in.

Bij de kringloop in Damwoude vond ik dit schattige setje, passend in alle opzichten. 
Bijna nieuw, misschien één keer gewassen.
 Een rompertje, legging en shirtje, alles bij elkaar voor €1,50; is toch bijna te geef?







***


Bewegen, doe ik ook nog steeds.
De knieën zijn weer op dreef en met steunzolen in mijn wandelstappers 
loop ik als op wolken.

De wandelkilometerteller staat nu, na een half jaar, op
539 

Als het en ik zo door kan gaan, haal ik die duizend in 2017 wel.

***



Tot zover voor vandaag.
Het wordt tijd om de luiken te sluiten.

Alvast een goed weekend gewenst,
bedankt voor je bezoek
en 
graag tot ziens!


Jeanneke

*



vrijdag 9 juni 2017

Lekker brood verdient geen plastic

Welkom!

Gistermiddag schoof ik twee volkoren broden in de oven en terwijl die op 220* Celsius 
aan de bak gingen, ging ik op volle ( Husqvarna ) toeren aan de bak voor een betere broodzak.
Eentje van katoen; ik wil geen plastic meer om mijn kostelijke knapperige zelfgebakken broden.

Aangezien mijn Kleine Walhalla nog de nodige lappen herbergt, 
trok ik daar een gezellig ruitje van een plank.
Uit mijn vijftienladenvoorkleinspulkastje nam ik een paar veters, 
ooit gekocht om als trekkoord te gebruiken, dus die kwamen nu goed van pas.

Ik gaf 'm even goed van katoen en na krap een half uurtje had ik vier broodzakken klaar.



De eerste twee konden meteen hun dienst bewijzen aan
een brood voor mezelf en een voor het gezin van Zoon met de Gouden Handjes.



Dat ziet er toch ouderwetsch lecker uit, of is dat verbeelding?


***


Margarine uit een plastic kuip komt er bij mij niet in en ook niet op mijn brood.
Zulk lekker brood verdient Echte Boter.

Uit mijn aardewerken Noorse botervloot, die ik meer dan veertig jaar geleden kocht, 
toen ik een poosje in Oslo heb gewoond.


Dat smeert en smaakt ongeëvenaard.


Poppedijn en Heerlijk Ventje weten al, wat er op Oma's Noorse botervloot staat:
'Boter en brood maken wangetjes rood'.

Dat staat ze wel aan, dat klinkt spannend en lekker,
helemaal in een vreemde taal.
Geen aanmoediging of chantage nodig om ze over de brug te helpen.
Voor de brug zitten ze ook al niet gauw...

Dus:
Smeren en happen maar!


Net als Oma!

***


Maar gauw weer een paar kilootjes van dat vurrukkulukke molenmeel 
in diverse smaken bij Teunie bestellen,
want het wordt kaal op de kelderplank...

Ik zal haar een meelmail sturen; komt voor de bakker.

***


Een vrolijke vrijdag gewenst
en 
graag tot ziens!


Jeanneke

*


donderdag 8 juni 2017

50 Jaar

Welkom!

50 Jaar geleden, in de zomer van 1967, leerden wij elkaar kennen in de 'proefklas',
een drie dagen durend toelatingsexamen voor de middelbare school, 
MMS St. Walburg in Groningen, die kort daarna op zou gaan
 in het (Sint) Maartenscollege in Haren. 

Riny kwam uit Martenshoek bij Hoogezand en ik uit de stad Groningen.
Allebei werden we toegelaten; van schoolgenoten werden we klasgenoten en
vriendinnen.

En dat bleven we.


1971, 4e klas MMS.

Riny, met bril, zit op de tweede rij onder het witte streepje.
Ik, met beugelbekkie, sta op de achterste rij, onder het witte streepje.

***


Afgelopen tweede Pinksterdag was ik op Schiermonnikoog
( voor het eerst van mijn leven, nou ja zeg! ) 
om daar samen met Riny
ons 50-jarig vriendschapsjubileum te vieren.

***


Daar is ook deze foto genomen, die ik van de week als klein kwisje postte:



Céline en Ineke hebben gereageerd, geraden en goed geraden!
Van de week gaat er een verrassinkje de deur uit voor jullie.
Céline, laat jij nog even weten, waar ik het voor jou naartoe kan sturen?

***

Bij die ene foto is het natuurlijk niet gebleven,
daarom volgen er hier nog een paar van de 100 die ik er geschoten heb.


De paden op, de lanen in en daar zien we 
de Noordertoren



***


Zicht op zee



***


Het eiland vanaf het strand bij laagwater gezien...


.....



...waar de stormachtige wind het zilvergrijze zand woest over het strand voortjoeg



***


Nog één keer omkijken.
Is het niet schilderachtig?



***

Terug door de duinen...



...namen we het pad langs 
de Zuidertoren
waar
een  'schiere monnik'  de top siert


***


Bijzonder natuurschoon op 'Schier'


Ik sta versteld van de foto's die mijn eenvoudige cameraatje  kan maken.

***


Twee volkoren broden zijn gerezen, klaar om de oven in geschoven te worden, 
dus ik zeg gedag
en 
graag tot ziens!


Jeanneke

*





woensdag 7 juni 2017

Raden maar...

Klein Kwisje, voor de gein:

Waar, in welk wadlhalla, denk je, heb ik onlangs deze foto genomen?


Een tip van de sluier zal ik oplichten:
het was overzee en het woei er knoertknetterhard....

Binnenkort kom ik terug. 
Met een verslag.
En met de uitslag,
want voor degene die het helemaal bij het goede ei(la)nd heeft,
heb ik iets uit mijn Kleine Zondagssteek Walhalla in petto. 

***


Mijn wandelkilometerteller staat inmiddels op 495.
Ik ben lekker op weg, bijna halverwege mijn doel voor 2017: 
1000 kilometer wandelen.

***


 Een fijne dag verder gewenst
en 
graag tot ziens!


Jeanneke

*